Frans Schuursma

Schuursma woont en werkt op een 100 jaar oude zeilklipper die schuin tegenover de Eiffeltoren in de Seine ligt. Hij hoeft zijn onderwerpen niet te zoeken. Hij vindt ze en weet de sfeer van het moment te treffen.
De schilderijen van Schuursma lijken mee te bewegen op de deining van golven. De werkelijkheid wordt erdoor vervormd op een speelse, fantasievolle manier. Grote vlakken in elkaar overlopende kleuren zijn gevangen in gebroken contouren. Hier en daar worden motieven als losse vormen, collageachtig, op het doek gezet. Landschappen en stillevens hebben eenzelfde licht en bewogen karakter. De mens beweegt mee in dit landschap en voelt zich er kennelijk thuis. Schuursma hoeft zijn onderwerpen niet te zoeken. Hij vindt ze en weet de sfeer van het moment te treffen. De beeldtaal spreekt voor zichzelf. Sporen van expressionisme en surrealisme, van fauvisme en Japanse kunst kunnen in zijn werk worden teruggevonden, maar zijn geïntegreerd tot een volkomen eigen, persoonlijke stijl en visie.

Naast schilderijen, voornamelijk olieverf op doek, heeft Schuursma ook een reeks pastels gemaakt. Deze pastels sluiten nauw aan bij de recente schilderijen, in onderwerp en kleur. In zijn schilderijen had Schuursma al een grote zeggingskracht ontwikkeld - daartoe in staat gesteld door zijn bijzondere schildertechniek met tekenachtige elementen -, in de pastels lijkt hij de techniek te hebben gevonden die nog perfecter aansluit met wat hij vertellen wil. Schuursma is niet op zoek naar de duistere kanten van de menselijke ziel. Zijn schilderijen lijken in hun bewegelijke lichtheid een tegenwicht te willen bieden aan al het ‘het zware'. Zij vormen een vreugdevolle hymne op het leven.

Momenteel niet beschikbaar werk