Fon Klement
Fon Klement werkte vroeg als hoedenverver, ontwikkelde als autodidact door veel te lezen en musea te bezoeken een inzicht in de beeldende kunst. Na een korte periode waarin hij als figuratief schilder en houtsnijder aanzien verwierf, kwamen in 1960 de eerste meer-kleuren grafiekbladen tot stand in de hem zo typerende techniek 'de hoogdruk boardsnede'. Herkenbare vormelementen maakten geleidelijk plaats voor meer abstracte motieven in een sober kleurengamma. Voor Fon Klement kwam de latere (her-) ontdekking van de aquareltechniek precies op tijd. Hij bevond zich artistiek gezien op een kruispunt van wegen. De behoefte om het roer om te gooien werd steeds sterker.
Fon Klement ging op een zoektocht en reisde ruim tien weken door de Provence. In zijn geïmproviseerde ateliertje in het Zuid-Franse Lorgues waren ze er in overvloed: bloemen. Klaprozen, irissen, rozen, ridderspoor en hibiscus verleidden de kunstenaar om door te gaan op de weg die hij al eerder was ingeslagen: het schilderen en aquarelleren van bloemstillevens. Sinds 1961 was Fon Klement lid van Xylon, de internationale vereniging van houtsnijders, die regelmatig grafiek toont in heel Europa. De expositie ‘Prints today in the USA’ met een overzicht van grafiek van Nederlandse kunstenaars, onder wie Fon Klement, heeft jarenlang door de Verenigde Staten gereisd. Tijdens de grafiekbiënnale ‘Grafiek Nu’ in Laren (najaar 1990), en later op de eerste internationale grafiekbiënnale in Maastricht (zomer 1993), wordt aan Fon Klement de Publieksprijs toegekend. In de loop der tijd is hij steeds groter gaan werken. Zijn signatuur bestaat uit zijn handtekening met daar over heen twee vingerafdrukken als blijk van goedkeuring van de meester.