Menno Bauer

Menno Bauer begon zijn kunstzinnige loopbaan als fotograaf. Fotografie was voor hem echter een te afstandelijk medium. Verf en kwast voldeden beter om mensen en hun emoties te verbeelden. Met discipline, geploeter en een vleug inspiratie, ontwikkelde hij een gevoelige, expressionistische schilderstijl die veel mensen aanspreekt.
Na vorm en inhoud kenmerken de schilderijen zich door vitaliteit. Bauer blijft niet hangen op een bepaald niveau. Met steeds minimaler beeldmiddelen streeft hij naar intenser schilderkunst. Aanvankelijk gebruikte hij veel rood in een wat donker, bont palet. Vurig rood vangt nog steeds de blik maar nu in contrast met heldere lichte tinten en verplaatst naar de randen van het beeldvlak.

Met losse, gevoelige lijntjes brengt hij basale, menselijke gevoelens over. Verlangen, afgrijzen, agressie en eenzaamheid weerspiegelen zich in handen en lichaamshoudingen. Gelaatstrekken spreken boekdelen. Bauer zoekt naar evenwichtige composities en bijzondere lichaamshoudingen. Balletchoreografieën, toneelensceneringen, dagelijkse straattafrelen en krantenfoto's zijn een onuitputtelijke inspiratiebron.

Bauer heeft geen vrees voor de lege ruimte. Het centrale deel van de compositie is motiefloos en schijnbaar ongevuld. Schilderkundig gebeurt er echter van alles. De kijker kan genieten van pure verfbehandeling en kleurkracht. Ongemakkelijke situaties en dreigende conflicten geven sommige schilderijen de sfeer van stilte voor de storm. Op andere doeken verhalen hoekige rugaanzichten en meedogenloze afsnijdingen over hartenpijn en afwijzing.

Te leen of te koop

Momenteel niet beschikbaar werk