Ton van Kesteren
De schilderijen van Ton van Kesteren verwijzen bijna altijd naar de natuur, de wereld om ons heen.
Zijn werk heeft geen symbolische betekenis of diepzinnige conclusies, het kunstwerk staat op zich, als een rustpunt, uiteindelijk gevonden op de reis naar het onbekende. Zijn inspiratie haalt hij uit het dagelijkse contact met de buitenwereld. Het belangrijkste daarbij is «kijken en voelen». Vrijwel altijd wordt vanuit een schets begonnen, verder staat niets van tevoren vast. Het is de ervaring en het zijn de herinneringen die, gestuurd door emoties en schriftuur het schilderij geboren laten worden.
De schilder is de kijker voor gegaan in een woest en onbekend terrein en heeft hierin een beslissende ordening aangebracht. De werkelijke ervaring mag dan wel vervlogen zijn, de herinnering daaraan is gestold en verstild in verf; het is een schilderij geworden.